Reflection of the day : เขียนอย่างน้อย 3 สิ่งดีที่เกิดขึ้นหรือทำสำเร็จในแต่ละวันผ่าน Blog
+++++++++++++++++++++
- ศุกร์ 14 กุมภาวันวาเลนไทน์ ลางานเพราะต้องมาเฝ้าช่างแอร์ และตอนเย็นภรรยามีนัดหมอ เลยอาศัยจังหวะมาใช้เวลาด้วยกันตอนกลางวัน
- ไปหาข้าวกินที่เซ็นทรัลเวิร์ล แม้ยังไม่ใช่ช่วงเย็นแต่รถก็เริ่มติดแล้ว ส่วนในห้างคนยังว่างๆ
- หลังกินข้าวเสร็จก็เตรียมจะนั่ง BTS ไปหาหมอ (จอดรถทิ้งไว้ที่ห้าง) เพิ่งสังเกตได้ว่าถุงผ้าที่ไว้ใส่พวกเพาเวอร์แบงค์ – สายชาร์จ ฯลฯ หายไป
- นึกไม่ออกว่าไปลืมอยู่ตรงไหน คิดทบทวนก็นึกว่าก่อนนั่งกินข้าวเราไม่ได้แวะที่ไหนเลย น่าจะลืมอยู่ที่ร้านอาหาร แต่เพราะออกมาแล้วก็เลยไปหาหมอก่อน คิดว่ากลับมายังไงก็ยังอยู่
- หาหมอเสร็จกลับมาถามที่ร้านที่ร้านบอกไม่มี ก็เลยฝากเบอร์ไว้ ไปถามประชาสัมพันธ์ของห้าง ก็ได้รับแจ้งว่ายังไม่มีใครพบ ก็เลยฝากเบอร์ไว้เช่นกัน
- กลับมาคิดทบทวนกับภรรยาอีกรอบ คิดยังไงก็คิดไม่ออก จนคิดว่าสงสัยทำหล่นหายเองแล้วแหละ ก็เลยยอม มานั่งกินข้าวเย็นแล้วเดี๋ยวจะกลับบ้าน
-
ก่อนกินข้าวภรรยาบอกว่าลองอธิษฐานกับพระเจ้าดูสิ ก็เลยอธิษฐานขอให้ของที่หายไปยังอยู่ และขอสติปัญญาจากพระเจ้าว่าให้นึกออก
- เงยหน้าขึ้นมาจากการหลับตาอธิษฐานยังไม่ทันคุยอะไรกันก็นึกขึ้นได้ว่าช่วงออกจากร้านอาหารกลางวันนั้น ขวดน้ำที่ถือมันมีน้ำหกเปียกมือ ก็เลยแวะหยิบกระดาษทิชชู่จากศูนย์อาหารของฟู้ดฮอลล์ ตอนหยิบน่าจะโฟกัสที่กระดาษจนทำให้ลืมวางถุงผ้าทิ้งไว้
- ก็เลยเดินไปหาตรงโต๊ะที่หยิบกระดาษก็พบว่าไม่มีถุงผ้าอยู่ (แน่สิ ลืมไว้ตั้งแต่บ่าย)
- ก็เลยนั่งรอสักพักจนแม่บ้านเดินมาเก็บจานก็เลยถามว่ามีเจอถุงผ้าบ้างไหม เขาก็ถามว่าที่มีที่ชาร์จแบตใช่ไหม แล้วบอกต่อว่าเขาเป็นคนเก็บไว้เอง!
- สรุปว่าได้ถุงผ้าที่หายไปคืนมาจริงๆ
-
ขอบคุณพระเจ้าที่ให้สติปัญญานึกออก และขอบคุณแม่บ้านที่ช่วยเก็บไว้ให้
+++++++ 14/2/20 +++++++
CHAROENJIT 