พี่ T (ชื่อย่อ) เป็นอดีตผู้ป่วยจิตเภทที่ตอนนี้หายแล้ว (แต่ยังต้องกินยาอยู่)
เรารู้จักกันมาได้เกือบปีและด้วยมีโอกาสได้ดูแลพูดคุยกันพอสมควร
ก็รู้สึกว่าแกดีขึ้นเรื่อยๆ…
จากแต่ก่อนที่ชอบโวยวาย งอแง เครียดง่าย ป่วยง่ายแล้วก็พูดรู้เรื่องยาก
เดี๋ยวนี้แกไปไหนมาไหนได้เองเก่งขึ้น แถมยังอ่าน-เขียนหนังสือได้ตกวันละ 1 หน้า (ฝึกฝน)
อาการป่วย เครียด งอแงก็หายไปเยอะ…ขอบคุณพระเจ้า
++++++++++++++++++++++++++++++
อีกมุมหนึ่งจริงๆแล้วพี่ T เป็นคนอารมณ์ดี หัวเราะตลอดเวลา เข้ากับคนได้ง่าย
โดยเฉพาะคนที่มีอาการคล้ายๆแกนี่แกทักทายตลอด…
ผม : รู้จักกันหรอพี่
พี่ T : ไม่หรอก พวกกัน
ผม : หืม
พี่ T : พวกนี้เขาคนเคยกินยา (หมายถึงรับยารักษา) เหมือนกัน ผมรู้ มันเป็นเครือข่าย
ผม : (แหม…ศัพท์วิชาการมาเลยนะ) แล้วรู้ได้ไงว่าพวกกัน
พี่ T : พวกนี้เขาเดินมานี่เขาจะเขามาทักเรา ยิ้มให้ไรงี้
ผม : จริงเหรอ? แล้วพี่รู้เลยเหรอ?
พี่ T : รู้สิ ก็คนทั่วไปเขาไม่เข้ามาทักหรอก…
เออ ก็จริง…แต่พี่ T แกเป็นคนน่ารักนะครับ
CHAROENJIT 
One thought on “Mr.T”